Ne zaman söylediğin o cümleleri içimden tekrar etsem

Günahların birbir sıralanır önümde

Vazgeçmeme binlerce neden gelir

Şimdi kalkıp ben

Dünyamın,aklımın  koyduğu tüm yasaklarla rağmen seni sevsem

Boğazıma düğümlenir.

Ah sen  bu kadar sevildiğini bilsen,

Unutmayı bana öğretesin gelir

Sevmeyi hiç tatmadan

Ölen binlerce  insan içinde

Bir sabah ezanıyla

Seni anıyorsam

Ne kadar acımsan o kadar da şükrümsün bil.

Seni  anıyorsam hala

Çaresiz  kalmak beni yorduğu için değil

Sakladığın her şeyi gözlerinde gördüğüm için de değil

Bizi bir yazanın Allah olduğunu bildiğim için.

Bu kadar yanmasam keşke bu kadar yazmasam diye düşündüğüm her şeyin hesabını vermekten korkuyorum.

Benimle nefes alan

Benimle büyüyen,

İçimdeki şu koca sevgi, şu koca aşk

Öteden seyrettiriyor seni bana.

Kaç tövbeden,kaç duadan, kaç hayalden daha geçmeliyim

Söylesene ?

Seni seviyorum yetmez mi?

Seni 10 yaşında bir çocuk gibi seviyorum

Ben  böyle seviyorum diye seni

En masum yerimden vuruluyorum sana her sabah

Boğuluyorum  yetmez mi ?

Şimdi  vuruyor beni sevilmediğim her yerimden  sözlerin

Ne olursun bir kere de söyle

Ölüyorum yetmez mi ?

Sen bana seslenmezsin biliyorum

Ben bir kere olsun adımı senin sesinden duymak için delirsem de, iyi biliyorum çok iyi biliyorum

Senin dünyanda , aklında kalbinde bana yer yok.

Oysa gelseydin binlerce şarkı vardı adına

Binlerce şiir

Biz güzel olacaktık; güzel şeyler hep yanımızda olacaktı.

Tüm ihtimaller üstüne dua etmeyi, hayaller kurmayı öğrendim ben.

Ama şimdi kalkıp seni düşlesem, günah oluyorum

Günah doluyorum.

Sen yine ve aynı yerden vurduğunda

Yine yaralarımdan, yaralarınla

bütün zalimliğinle

en sol yanımdan vurduğunda

Acı çek istiyorum benim kadar üzül

Nasıl üzüldüğümü bilmiyorsun ya öğren  istiyorum.

Sonra

Korktuğum, üzüldüğüm  her şey için

Beni kim koruyacaksa

O'na sığınıyorum